Poznaliśmy patronów 2021 roku. 27 listopada 2020 Sejm Rzeczypospolitej Polskiej przyjął uchwałę ws. ustanowienia roku 2021 Rokiem Stanisława Lema, Cypriana Kamila Norwida, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, Tadeusza Różewicza. 2021 będzie także rokiem Konstytucji 3 Maja i kard. Stefana Wyszyńskiego.
STANISŁAW LEM – 100. rocznica urodzin (ur. 12 lub 13 września 1921 r., zm. 27 marca 2006 r.) pisarz uznawany za najwybitniejszego przedstawiciela polskiej fantastyki i jednego z najpoczytniejszych pisarzy science-fiction na świecie. Jego powieści i opowiadania, zaliczane do kanonu literatury światowej, przetłumaczono na ponad czterdzieści języków i wydano – jak dotąd – w nakładzie 30 milionów egzemplarzy – można przeczytać w uchwale sejmowej.
CYPRIAN KAMIL NORWID – 200. rocznica urodzin (ur. 24 września 1891 r. zm., 23 maja 1883 r.) Był poetą, dramatopisarzem, prozaikiem i myślicielem, a także artystą sztuk pięknych. Twórczość Norwida, nierozumiana przez mu współczesnych, została odkryta na nowo dopiero w XX w. W twórczości swej Norwid odwoływał się do narodowej i ogólnoeuropejskiej tradycji, a zarazem był odważnym nowatorem. Na zawsze weszły do zbiorowej świadomości Norwidowe frazy, jak ta: „Ojczyzna to wielki, zbiorowy obowiązek”. Największą wartością, promieniującą ze wszystkich jego dzieł jest wolność – wolność jednostki i narodu, wolność w dziedzinie twórczości i wolność polityczna – brzmi treść uchwały sejmowej.
KRZYSZTOF KAMIL BACZYŃSKI – 100. rocznica urodzin (ur. 22 stycznia 1921 r., zm. 4 sierpnia 1944 r.) poeta pokolenia Kolumbów, pokolenia, które – jak podkreślono w uchwale sejmowej – swoje życie poświęciło Ojczyźnie.
TADEUSZ RÓŻEWICZ – 100. rocznica urodzin (ur. 9 października 1921 r, zm. 24 kwietnia 2014 r.) poeta, dramaturg, prozaik i scenarzysta. W uzasadnieniu uchwały napisano: “Zmienił polską poezję, stworzył jej nową formę. Ambasador polszczyzny. Poeta przełomu, głęboko związany z losem pokolenia wojennego. Po przeżyciu ludobójstwa, okrucieństwa wojny, Holocaustu, stworzył nowy język poezji. Wnikliwy obserwator życia codziennego, społecznego i politycznego. Nieobojętny, pełen czułości dla świata i empatii dla szarego człowieka – bohatera. Poprzez nową poetycką formę precyzyjnie definiował kryzys współczesnego świata jak i rozdarcie współczesnego człowieka. Wybitny dramaturg.”